zaterdag 17 november 2012

Roze bril

Als ik verliefd ben, lijkt elk liedje voor mij geschreven. En gaan de teksten over de persoon voor wie de vlinders in mijn buik fladderen. Elke reclame gaat ineens over relaties en romantiek. En alle woorden die mensen spreken gaan over liefde.....

.....De laatste tijd lijkt alles een andere betekenis te hebben. Het woord wandelschoenen heeft ineens een nare bijsmaak. Hard rennen gaat een stuk minder snel. Elke stoeprand lijkt 10 cm hoger dan voorheen. Na een regenbui buiten spelen staat voor natte plekken op de knie en dus een droge broek aantrekken. Ondergaan in de menigte met twee jongens ieder in een buggy, voelt raar aan, want in mijn achterhoofd zweeft de gedachten dat het nu lijkt alsof er niets aan de hand is.



"Ik heb al zover moeten kruipen
 het laatste stuk zal ook wel gaan
tot ik ga staan"



Bizar dat de wereld er ineens zo anders uitziet door de bril die ik tegenwoordig draag. De bril die alles filtert op Sebas & zijn handicap. Tot in de kleinste details wordt de route op mijn interne TomTom continue herberekend. De bijna onzichtbare gedachten en gevoelens die meerdere malen per dag voorbij komen kleuren momenteel mijn leven. In alle kleuren van de regenboog. 

10 opmerkingen:

  1. Lieve Esther,

    Maak je niet al te veel zorgen. Sebas krijgt een geweldig leven met zulke lieve en fijne ouders en broer. Dus geniet van al wat hij kan en stop je mooie energie niet in gedachten wat hem aan mogelijkheden wordt onthouden door jouw ogen.
    Alle liefs
    Willem

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve Es,
    Hoe treffend zijn de zinnen uit "alles is familie" van Racoon.
    En Sebas, die alles zó vanzelfsprekend vindt, alleen hulp vraagt als iets echt niet lukt, de doorzetter! Blij van Sinterklaas, blij met zijn papa en mama, met Timo en gelukkig ook met zijn familie. Laten we hem zo vrolijk proberen te houden!!
    Ma-rieke

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zonder verdere woorden ben ik een gezegend mens dat ik mag delen in deze liefde. Jan en Francien

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lieve Es, de stoep lijkt nu hoger en dat is logisch door een met moederliefde gevulde bril, maar weet je...als ik Sebas zo zie gaan dan denk ik: hij neemt die letterlijke stoep misschien zelfs wel beter dan menig persoon die een figuurlijke stoep zonder handicap moeten nemen en dat omdat hij zo'n fantastische kracht heeft in dat mooie krullenkoppie van hem en de goede begeleiding die hij krijgt. Ik denk dat wij nog heel veel van hem zullen leren :)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hallo Esther,

    Jouw blog lijkt in erg veel opzichten mijn eigen verhaal. Vooral alle stappen die je nu doormaakt qua verwerking van zo'n heftige diagnose... Mijn zoon is 2 dagen jonger dan jouw zoons. De diagnose werd eerder gesteld en zoals in eerdere reacties te lezen is mijn ervaring ook dat iedere fase die komen gaat zijn nieuwe drempels met zich meebrengt. De ene keer ben je sterker dan de andere..... De gekleurde bril met als focus op je zoon met zijn handicap herken ik ook maar al te goed. Heel moeilijk is dat maar ik heb ook geleerd om die bril ook af te kunnen zetten.
    Ik hoop dat je met je blog een stuk verwerking vindt en kracht put uit de positieve reacties. Je helpt er in ieder geval ook een ouder mee die herkenning en dus een stukje verwerking in vindt!

    Groeten Irene Wemelsfelder,
    moeder van Stefan met Stefan met CP (beide benen en rechterarm) en dochter van Fenna (8 mnd)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi Irene,

    Wat fijn dat je reageert en wat bijzonder dat onze situatie zoveel overeenkomsten heeft. Het doet mij heel goed om van meerdere kanten te horen dat mijn gevoelens zo herkenbaar zijn.
    Ik hoop dat er voor mij een dag komt dat ik ook die bril bewust af kan zetten en dat dat ook mag ;-) Wetende dat het dus mogelijk is, geeft me vertrouwen dat het me gaat lukken.
    Bedankt voor je woorden !

    Lieve groet !

    BeantwoordenVerwijderen