Bij een balletvoorstelling trekt de ballerina je oog.
Ze staat in het middelpunt, ze draait, ze springt, ze strekt
en rust
in de handen van haar partner,
de mannelijke balletdanser.
Onze prima ballerina Sebas is ook degene waar de hoofden voor draaien. Hij valt op door zijn manier van voortbewegen of hij nu kruipt of loopt met zijn suzuki.
Maar zijn steun en toeverlaat is zijn broer Timo.
Het is zo prachtig om te zien hoe Timo constant in contact blijft met zijn broer.
Als er in de speeltuin een wand beklommen moet worden, geeft hij hem alle ruimte
en wacht rustig totdat Sebas ook boven aankomt.
Als er andere kinderen aan komen rennen, vormt hij onbewust een barriere als bescherming door zich tussen die kinderen en Sebas te plaatsen.
Als de potloden te hoog in de kast liggen voor Sebas, pakt hij ze met liefde en brengt ze naar hem toe. En hij vraagt regelmatig: lukt het Sebas ? Moet Timo helpen ?
Aangezien Sebas snel door heeft hoe dingen in elkaar steken, wordt Timo ook regelmatig ingezet voor klusjes die hem niet zo makkelijk af gaan. Als er tijdens het puzzelen een stukje van de tafel valt, is het eerste wat uit zijn mond komt : Timo pakken, appeblieft ?
Wij proberen hier natuurlijk kien op te zijn, want ik vind niet dat het altijd Timo's taak moet zijn om Sebas te helpen. Maar mijn hart smelt toch telkens weer als ik zie hoe die twee kleine mannen steeds meer op elkaar ingespeeld raken.
Mijn wens voor de toekomst is dat ze twee mooie individuen zullen zijn, maar ook dat ze deze bijzondere band altijd zullen blijven voelen.
